Ondanks dat de minister-president nieuwe maatregelen over ons land heeft afgekondigd vanwege het oplaaiende corona-virus, kunnen we gelukkig nog terugkijken op een geslaagd AllRound Kampioenschap 2020 van HOC’93. In tegenstelling tot de baanlegger en controleur hadden de deelnemers geluk en bleef het tijdens de wedstrijd droog ondanks dat het natuurlijk nog steeds nat in het bos was. Gelet op het vele groen op de kaart was het onmogelijk om droog te blijven.
We feliciteren de AllRound Kampioenen 2020. Check de uitslagen even om de toppers van dit jaar te zien. Onderaan dit artikel lijn ik ze ook nog even op.
Dan terug naar de AllRound van 2020.
De route begon na 1 of 2 gewone posten met een paar goed/fout posten. Staat de post op de juiste plek/bij het juiste object volgens de postomschrijving of niet…? Punchen of niet? Een foute keuze leverde straftijd op. Dit moest het zijn:
Route 2: 120 (FOUT), 119 (GOED), 118 (GOED)
Route 3: 123 (FOUT), 119 (FOUT), 118 (GOED)
Route 4: 123 (FOUT), 120 (GOED), 121 (FOUT)
Route 5: 123 (GOED)
Na de goed/fout kon er weer een enkele post normaal worden georiënteerd en toen was het op naar de Memory-OL. Route 2 had overigens nog een klein stukje route waar de paden op de kaart ontbraken.
Hieronder tref je de kaartfragmenten aan van de Memo en een toelichting:
We nemen je even mee in de gedachtegang van de baanlegger. De Memo van route 3 en 4 tref je hieronder ook nog aan. Voordat we verder gaan, is het nog van belang in te zoomen op het symbool dat je in dit perceel ziet: de dunne zwarte streepjes. Veel lopers denken dat dit een pad is maar dat is het niet! Dit is symbool 508 en dit is de officiële beschrijving:
‘Ride’ laat zich niet zo makkelijk vertalen in deze context maar het is dus geen pad maar een smal of lineair spoor door het terrein. Op onze kaarten gebruiken we dit symbool veel voor de sporen die door boswerk-voertuigen worden veroorzaakt. Veelal zeer duidelijk te zien in het bos terwijl je er vaak niet makkelijk overheen loopt zoals een normaal pad. Zo ook in dit geval in het perceel van de Memo.
De 1e Memo in Route 2 van post 9-10: Van post 9 was het pal oost het atb-pad oversteken en doorlopen tot het grote pad. Het groene deel was duidelijk herkenbaar en moest je links houden (zie blauwe lijn en pijl) om de ‘ride’ op te pakken die je naar de smalle gele strook zou leiden. Deze moest je richting het oosten uitlopen maar aan het einde van de ‘ride’ kon je door de bomen de post (en paaltjes met de volgende Memo-post) al zien.
Van 10 naar 11 was het simpelweg naar het brede pad lopen en deze in noordoostelijke richting volgen. Uiteraard vermijd je hier het groen. Zo’n 30-40 meter voor de grote kruising moest je links het bos in bij een cultuurgrens die donker- en lichtgroen van elkaar scheidde.
Naar 12 was het de ‘kunst’ om je niet teveel te laten afleiden door de details. Via de ‘ride’ moest je naar het ruw open gebied lopen. Deze moest je in noordwestelijke richting oversteken richting het ‘witte’ bos. Belangrijk aanvalspunt hierbij was de jachtzit. Als je die eenmaal in je vizier had, kon je de post die er noord van lag niet meer missen.
De laatste Memo van route 2 was niet al te moeilijk…toch? In noordwestelijke richting naar het pad lopen. Linksaf op het pad en als aanvalspunt had je de westhoek van de verdichting kunnen kiezen met een ‘ride’ en een greppel die op dat punt aansloten op het pad. Vervolgens een klein stukje over de ride naast de verdichting en dan zag je de boomstronk met de post. Mocht je het aanvalspunt hebben gemist dan had je de kruising van paden als opvangpunt voor je en kon je aan de westkant van de verdichting naar de post lopen.
Pak ik nog 1 Memo van Route 3 eruit die misschien wel het lastigste was. Ook nu moest je in het begin gebruik maken van de ‘ride’. De meest ‘eenvoudige’ was de rode variant. Via de ‘ride’ naar het noordwesten en dan via het ruw open waarbij je het groen links houdt naar het ‘witte’ bos om nog een stukje door te lopen tot de ruw open plek waar de post bij de boomstronk stond. De blauwe variant was iets lastiger te volgen met ook nog een splitsing van de ‘ride’ maar ook hier naar het ‘witte’ bos lopen en het groen links houden als je eruit was.
Hieronder alle Memo’s van route 2 en 3 voor de volledigheid.
De Memo van Route 3:
En de Memo van Route 4:
Na de Memo was het tijd voor een corridor en/of venster OL.
Route 2 had een volledige venster. Hekwerken (ook als passeerbaar op de kaart aangegeven) mochten niet worden gepasseerd. Een enkeling twijfelde hier toch over omdat de verbindingslijnen er wel gewoon over liepen en van 14 naar 15 was de hoek van het weiland onvoldoende zichtbaar. Je kon nl. evenwijdig aan de verbindingslijn langs het hek naast het weiland lopen en zo op het brede pad zuid van 15 uitkomen. Vanaf dit punt zag je duidelijk het ruw open met de groene vlekken en kon je naar 1 lopen. Naar 16 kon je tussen de groene vlekken op het ruwe open naar het noordoosten lopen. Goed je kompas in de gaten houden en naar het noordeinde van het ruwe open lopen. Naar 17 was het het slimste om het pad in het noorden op te pakken richting 17.
Route 3 had nog een aardige corridor waarbij de baanlegger de lopers bewust via het westen naar 12 liet lopen. Zuid van de post is dondergroen en de ‘ride’ die oost van de post liep, sloot niet aan op het grote pad zuid van de post waardoor die lopend op het pad niet te zien is. Het aanvallen van de post via het ‘witte’ bos west van de post was de beste optie. Route 2 had post 12 ook (post 17 in route 2) als een normale post en zij konden de post evt. via het noorden aanvallen maar ook daar was de ‘ride’ niet heel duidelijk vanaf het pad te zien. Aanknopingspunt was hier wel een stukje ‘wit’ bos ter hoogte van de aansluiting van de ‘ride’ op het grote pad.
Ondertussen was de wedstrijd al in het laatste deel aanbeland. De baanlegger had echter nog 1 verrassing in petto. Een perceel met alleen boomstronken op de kaart. Het perceel kende in werkelijkheid diverse groene ‘plukjes’ dus je kon niet zo maar even op zicht van de ene naar de andere boomstronk lopen. Je kompas was hierbij wel je beste vriend alhoewel je de paden rondom het perceel ook nog kon gebruiken.
Na de boomstronken kon iedereen nog even afkicken met 2 of 3 gewone posten waarna de eindsprint kon worden ingezet naar de finish. Toen wachtte natuurlijk nog de spanning of er nog straftijd bij kwam vanwege de goed/fout-posten maar die schade bleef bij de meeste lopers beperkt. We konden ons opmaken voor de prijsuitreiking. Ondertussen pakten al wat donkere regenwolken zich samen boven het bos dus voor het posten inhalen zag het er wat minder gunstig uit 🙂
We bedanken baanlegger Richard Wols voor de routes en AllRound-vormen die hij heeft uitgewerkt en daarnaast voor de vele uren die hij in het bos heeft besteed om de kaart verder up to date te maken. Top gedaan!
Hieronder de prijswinnaars van het AllRound kampioenschap 2020 van HOC’93. Alle winnaars van harte!
H10: Renze Kootstra
D12: Marije Kootstra
D14: Elin Zwikker
D20-34: 1. Gerber Loman 2. Dunja vd Riet 3. Masja vd Ven
D50: Evelien Baas
D60: Joke Molenaar
H40: Jona Vecht
H50: 1. Gerrit vd Riet 2. Edo Elzenga 3. Adriaan Baas
H60: 1. Anne Heikoop 2. Frans Appelboom 3. Robert vd Hulst
