Vrijdag 21 april werd er met een delegatie van HOC’ers (fam. de Jong) en nep-HOC’ers (fam. Foppen) afgereist naar de Elzas in noord Frankrijk. Hier werd met Pasen een 3-daagse georganiseerd door de lokale vereniging in Mulhouse. Deze meerdaagse wedstrijd wordt om de twee jaar georganiseerd in de Elzas, en na een eerste deelname in 2009 besloten we ook nu weer mee te doen. Er werd een huisje gehuurd en ingeschreven, waarna het aftellen kon beginnen. De organisatie mocht uiteindelijk niet klagen met zo’n 1400 deelnemers.
De Elzas kenmerkt zich door lange, steile heuvels, ruwe ondergrond met op sommige plaatsen flink wat stenen en bossen varierend van erg open tot zeer dicht. De afstanden hadden gemiddeld zo’n 4% stijging (in de praktijk betekent dat voor 6km zo’n 220-240m klimmen) en de beste route kostte vaak wat meters omlopen, pittig dus!
De eerste dag werd gelopen op de oosthellingen van de Buchberg, een 750m hoge heuvel net ten noorden van het dorpje Lauw. Steile beklimmingen werden afgewisseld met vlakkere gedeeltes in detailrijk reliëf. Het warme weer maakte het niet makkelijker en dat zorgde bij de Nederlandse deelnemers voor de nodige fouten. Alle grootspraak van de dag ervoor was snel verdwenen, maar gelukkig was er ook optimisme voor de tweede en langste dag waar nog tijd gewonnen kon worden.
Op de tweede wedstrijddag liepen we op dezelfde kaart, maar dan net een ander deel. De langste routes gingen in dit geval zelfs op en over de Buchberg. De finish was wel op dezelfde plaats, een goede reden dus om te proberen een snellere eindsprint te halen dan gisteren.
Lange routekeuzes domineerden vandaag, een mooie baanlegging waarbij de technische stukken minder werden gebruikt, maar de routekeuzes het verschil moesten maken. Wederom steile hellingen om te beklimmen, maar dankzij de lange legs werden deze vaak gevolgd door erg lange afdalingen. Helaas verloren we hier een dappere HOC’er die koprollend de berg afging en tegen een rotsblok tot stilstand kwam. Geschrokken Belgen kwamen na de wedstrijd nog vragen hoe het ging. Einde van de driedaagse voor Klaas, die de wedstrijd nog wel uitliep, maar niet meer kon starten met een knie die de volgende ochtend behoorlijk stijf was.
De avond werd gebruikt om de typische keuken van de Elzas uit te proberen in een restaurant. We waren de enigen en kregen dus genoeg aandacht. Een gezellig uitje waarbij ook de wijn goed uitgetest werd… Het eten smaakte overigens ook erg goed, waar we toch wat bang voor waren als enige gasten in een verder leeg restaurant.
De laatste dag brak alweer aan. Gelukkig ook fysiek de makkelijkste dag op een kaart net buiten Mulhouse. Deze zou veel vlakker zijn dan de eerste dagen en meer een soort stadsrecreatiebos zijn. Er werd gestart met een jachtstart, waarbij de best geklasseerde loper na twee dagen als eerste start en de rest van het klassement in die volgorde precies op de seconde af erachter start. Dit kaartje lag ons Nederlanders beter en leek wel wat op Staphorst, maar dan wel met een aantal flinke heuvels erin. Het mooie weer van vandaag zorgde voor een leuke sfeer, en de finish op een atletiekbaan versterkte dat alleen maar. Het was mooi om te zien hoe iedereen moe na drie dagen racen binnenkomt, maar toch nog vecht voor een plekje of juist geniet van het enthousiaste publiek.
Na de wedstrijd kon er gelukkig gedoucht worden op het sportcomplex daar, waarna we snel begonnen aan de terugreis. Ondanks de files en drukte op de terugweg een geslaagd paasweekend en zeker de moeite waard!
Uitslagen (HOC’ers in H21E, H21A, H55)